viernes, 23 de noviembre de 2007

andres calamaro - tuyo siempre

Cadascú és com és...jo sóc bastant impulsiva, quan necessito fer algo, ho acabo fent. Avui necessito escoltar aquesta cançó i tan de bo se la pogués cantar perque entengués que hi ha coses que mai canviaran, sempre portarem algo a dins l'un de l'altre. Per sort, sóc capaç de quedar-me amb lo bo...per això encara penso que algun dia tindrem una altra oportunitat...

6 comentarios:

Anabel dijo...

Lo que nos hace más felices es podernos quedar con lo bueno y lo que nos hace más sabios es poder recordar lo malo...y aprender...

En fin...preciosa canción maca!

Vander dijo...

Vaya, después de ver en mi blog un comentario tuyo, totalmente extrañado me he recorrido el camino de Madrid a Barcelona vía IP para descubrir que me habías levantado el castigo y ya no me restringes la entrada en tu blog.

Cuando llegue a casa quitaré algunos alfileres a mi muñeco vudú de ojos claros. Los quitaré todos si la explicación a ese veto me convence... hmpff... ¬¬

Motenai dijo...

Anda! Te había vetado el acceso? Qué raro...

En fin. re-benvinguda oficialment amb nova entrada i tot i... no perdis la fe :-)

Laia dijo...

vander....como te voy a vetar el acceso...bloqueé el blog por temas personales..pero para todo el mundo, home!!!

Thank you a tots per la benvinguda...tienes razón Anabel..aunque no nos quedemos con eso, lo malo también hay que recordarlo.

Vander dijo...

No sé si creerte, porque las mujeres sois manipuladores y mentirosillas por naturaleza, pero bueno, voy a hacer que me lo creo.

Laia dijo...

En eso te voy a dar la razón...cada día dudo más del género femenino..y me incluyo, of course!

Pero no siempre somos así, el secreto está en saber CUANDO!!! xD

En cualquier caso, lo que te dije es cierto ;)